Bouwblog 8210 | Let’s go!

Sinds januari dit jaar zijn mijn vriend en ik aan het bouwen aan onze nieuwe stek. Binnen enkele dagen is het ook echt aan ons. Dan mogen we slijpen, kappen, en kabels trekken. Klinkt misschien niet zo sexy, maar wij hebben er toch lang naar uitgekeken.

Wat voorafging

Ons project begon in april vorig jaar. Toen viel ons oog op een mooi stukje grond in het West-Vlaamse Zedelgem. De locatie was bijna perfect. Dichtbij autosnelweg, station, winkels, familie. Enig probleem: gelegen vlak naast een spoorweg.

Toch gingen we luisteren bij de bouwaannemer om te zien wat de mogelijkheden waren. Dat stond ons alvast aan. We mochten zelf ons plan opstellen, en naar afwerking kon ook alles nog beslist worden. Volledig naar smaak en goesting ontwerpen en inrichten? Geen probleem, het was allemaal mogelijk. Sounds good, toch? Alweer een stapje dichter bij ons droomhuisje.

Na heel wat overleg, bevragingen bij vrienden en familie, prijsberekeningen en lijstjes met pro’s en contra’s, besloten we er uiteindelijk voor te gaan. We gingen bouwen, in Zedelgem, casco. Dat betekent wind- en waterdicht. De rest gingen we zelf doen, met de hulp van vrienden en familie natuurlijk. Het is pure luxe als je een schilder als vader hebt, een elektricien als schoonvader en een handige Harry als boyfriend. En de trein? Die nemen we er graag bij. Een extra uurwerk komt altijd van pas.

Stuk grond: check. Daarna kwamen de volgende verplichte stappen in ons bouwplan.

Ondertussen hebben we het bezoek bij de notaris, de bank en de architect al even achter ons. In september was ons plan klaar en dienden we onze bouwaanvraag in bij de gemeente. Ons geduld werd even op de proef gesteld, maar eind december werd onze aanvraag goedgekeurd en was de vergunning eindelijk binnen. In januari was het dan zover: de bouw van ons eigen nest kon beginnen.

Vandaag

Benieuwd hoever we nu al staan? Check onderstaande timelapse.

Dit weekend hebben we ons lichtplan op punt gezet. Volledig klaar om er maandag in te vliegen. Hey Ho – let’s go!

Challenge: één boek per maand

Een collega vroeg mij onlangs: ‘Als copywriter lees je dan waarschijnlijk ook veel boeken?’. Euuuh, toen bleef het even stil in mijn kamp. Het was toch alweer even geleden dat ik nog eens een boek gelezen had. De krant, ja. Magazines ook. Social media, ajaaa. Maar een echt boek, van echt papier, dat was toch alweer geleden van september vorig jaar. Het schaamrood kwam me op de wangen. Maarja, toen was het vakantie en kon ik er rustig de tijd voor nemen. Tijdens het jaar is dat soms wat moeilijker. Er zijn de drukke werkdagen, en de gevulde weekends. Maar verandering is onderweg! Aangezien ik graag een steengoede copywriter wil worden, besloot ik om weer wat vaker te gaan lezen. Door die smartphone wat meer aan de kant te leggen, heb ik plots meer free time. Tv kijken is ook niet echt aan mij besteed, in plaats daarvan neem ik er nu een boek bij.

Het startte bij ‘Het meisje op de trein’. Ik had er veel goeie dingen over gehoord en was enorm benieuwd.  Het was een meeslepend verhaal. Goed opgebouwd, spannend van begin tot einde. In minder dan een maand tijd was het uit. Dankzij dit boek kreeg ik de leesmicrobe terug te pakken. Snel wou ik aan een tweede verhaal beginnen.  Ik vroeg raad aan mijn zus, want zij is een ferventer lezer dan ik. Zij toverde ‘Vele hemels boven de zevende’ van Griet Op de Beeck uit haar boekenkast. Al vanaf de eerste pagina was ik verkocht. De roman is zo fantastisch en poëtisch geschreven dat ik er zelfs een lijstje op nahield getiteld ‘zinnen die ikzelf had willen bedenken’. Hierbij een bloemlezing uit dit lijstje:

• Niks is mooier dan het einde van het missen.
• Alsof in mijn lijf alles feestviert. Alsof zon en maan en sterren allemaal tegelijk op ons schijnen om te zeggen: zo is het goed.
• Hoe dat voelde, toen ik voor de eerste keer een jongen had gekust, dat wou ze weten. Dat was fantastisch, zei ik, vele hemels boven de zevende.
• Leef hard en schoon en wild. Kijk goed, voel beter. Wees niet bang. Kies voor wat u blij maakt, wat het ook moge zijn. Durf proberen wat te lastig is. Leg de lat hoog genoeg. Koester en laat u koesteren. Geef anderen wat ze verdienen, en uzelf minstens ook. Blijf hopen, willen, dromen, wensen. Wees kwetsbaar en sterk, en lief voor kleine dieren. En drink op tijd en stond een goed glas, dat helpt altijd.
• Omdat nooit meer wel heel erg lang is.

De voorlaatste zin is mijn favoriete zin uit het boek. Een levenswijsheid om te onthouden.

Om het lezen vol te houden, koppel ik er maar een challenge aan vast. Vanaf nu lees ik één boek per maand. We zijn al twee maanden ver, en ik heb er al twee uit. Voorlopig perfect op schema. Misschien kan de Verbeelding Book Challenge me alvast helpen om de uitdaging vol te houden. Tenzij iemand ondertussen een prachtidee heeft voor een boek in de maand april? Shoot!

 

Bewuste gebruiker

Schrijf een opiniërend artikel over nieuwe media. Dat was de opdracht. Onmiddellijk analyseerde ik mijn eigen smartphonegebruik, en betrapte ik me er afgelopen week op dat ik wel heel veel tijd op dat ding doorbreng. Meermaals per dag open ik de social networkapps. Facebook, Instagram, Snapchat,  … De perfecte middelen voor mij om mijn levensmotto alle eer aan te doen. “I have no special talent. I am only passionately curious.” Via de social media kan ik ongegeneerd in andermans leven snuisteren. Nieuwsgierig volg ik waar vrienden mee bezig zijn, schaamteloos observeer ik het leven van menig celebrity. Ik klik hier. Ik klik daar. De perfecte prooi voor marketeers en influencers.

Ja, het kan wel tijdrovend zijn. Soms zelfs verslavend. Tegenstanders noemen nieuwe media ook asociaal en afstompend, maar is dat wel zo? Ik zie de nieuwe media eerder als een uitbreiding op mijn sociale leven. Een middel om op de hoogte te blijven. Empathie te tonen. Sociaal te zijn. Ik word er zelfs door geïnspireerd. Dankzij Whatsapp kan ik goedkoop sms’en met mijn vrienden die voor even aan de andere kant van de wereld zitten. Instagram moedigt me dan weer aan om op zondag een heerlijke brunch te maken, die nieuwe hippe koffiebar op te zoeken, of toch ook maar mijn tanden te zetten in dat veel geprezen boek. Dankzij nieuwe media komt de wereld binnen in mijn woonkamer. Ontdek ik wat nieuw is in de stad. Wat zeker niet te missen is. Leer ik nieuwe muziek kennen. Word ik geïnspireerd en getriggerd. Wie kan daar nu tegen zijn?

Af en toe hoor je ook wel dat je een overload aan informatie krijgt. Misschien. Maar beter te veel informatie dan te weinig, lijkt mij. Je hebt het nog altijd zelf in de hand. Belangrijk is dat we onze kritische geest niet laten afstompen en verzwakken door nieuwe media. Filter eruit wat voor jou belangrijk is. Wat jou inspireert. Stimuleert. Zie het als een extra bron van informatie bovenop de traditionele media. Als een aanmoediging. Een nieuwe tool om jouw leven interessanter te maken. Rijker. Gepassioneerder.

Soms kan ik de lokroep niet weerstaan, en post ik zelf iets op Facebook of op Instagram. Dan denk ik na over de hashtags die ik wil gebruiken, en over de gevatte comment die ik er bij wil schrijven. En zonder dat ik het eigenlijk zelf wil, hoop ik op veel likes en check ik om de vijf minuten of er nog een like is bijgekomen. Daar word ik dan gelukkig van. Even een boost voor het zelfvertrouwen. Maar hoe gek is dat? Dat ik mijn geluk laat afhangen van die likes op Facebook. Dan besef ik dat ik misschien toch iets te afhankelijk ben geworden van social media. Dat het toch net iets te veel aanwezig is dan gewild, en dat je het niet altijd volledig in de hand hebt. Zelfs wanneer mijn vriend en ik naast elkaar in de zetel zitten, besef ik hoe absurd het soms kan zijn. Elk met onze smartphone in de hand. We delen wel met elkaar wat we aan het bekijken zijn. Tonen elkaar de meest hilarische filmpjes. Tot het ineens een brok van ergernis wordt.

Maar genoeg ermee. Het is gedaan. Finito. Schluss. Vanaf vandaag ga ik een systematische gedragsverandering doorvoeren. Hoe handig nieuwe media ook is, en hoe hard ik er ook fan van ben, het mag niet allesbepalend worden. Het mag niet leiden tot irritatie of ongenoegen. Ik ga er dan ook voor. Vanaf nu laat ik op café dat dekselse toestel in mijn handtas, en leg ik het niet meer op tafel. Thuis leg ik het in een andere kamer, zodat ik niet om de haverklap op Instagram check wie waar is, of wie wat doet. Vandaag word ik een bewuste smartphonegebruiker. Of dat ga ik alvast proberen. Hopelijk blijven de afkickverschijnselen beperkt.

Bijna één jaar later

Sinds kort ben ik begonnen aan het tweede jaar Copywriting bij Syntra West. Als je ‘t mij vraagt, hoog tijd voor een korte evaluatie van bijna één jaar als freelance copywriter – nog steeds in bijberoep weliswaar.

De cursus bij Syntra West was wel degelijk de schop onder mijn kont die ik nodig had om eindelijk als freelancer te starten. Ik heb er tot op vandaag nog geen seconde spijt van gehad.

Na één jaar mag ik toch een klein vreugdekreetje slaken: ik heb al goed mijn werk gehad! Het gaat in golven. De ene maand is wat drukker dan de andere, maar dat vind ik allesbehalve slecht. Het moet tenslotte combineerbaar blijven met een fulltime job, my boyfriend, familie, vrienden en mijn andere hobby’s. Bij iedere opdracht leer ik bij, haal ik het beste uit mezelf naar boven en ben ik telkens trots als ik mijn schrijfsels ergens op het internet of in een magazine zie verschijnen. Stiekem denk ik dan: Life goals achieved! Of toch een kleintje …

In dit eerste jaar heb ik heel wat verschillende dingen mogen doen: copy schrijven voor flyers, brochures, websites, facebookposts, personeelsbladen, … . Het is supergevarieerd en dat maakt het net zo boeiend! Soms moet ik me wat inwerken in het onderwerp en dat is niet altijd evident. Technische onderwerpen vragen wat meer energie, en ook wat meer geduld. Gelukkig zit er nog steeds dat nieuwsgierige beestje in mij dat alles wil begrijpen. En dat helpt mij iedere dag vooruit.

Natuurlijk loopt het niet altijd allemaal op wieltjes. Er zijn de strakke deadlines, de kalmere periodes, de technische onderwerpen, de werkweekends, en soms die vervloekte writer’s block. Als het dan even wat stroever loopt, helpt het dat er thuis eentje zit die me blijft steunen en aanmoedigen.

Mijn laatste project? Die kreeg ik via DIGIZIK voor het nieuwe haarproduct van L’Oréal, Smartbond. Ik heb er heel veel tijd en goesting in gestoken, en ben supertrots dat ik hieraan mocht meewerken. Benieuwd? Klik snel, en ontdek de Smartbond make-overs van 7 Belgische blogsters. Bij deze maak ik ook graag wat reclame voor het gloednieuwe product van L’Oréal Professionnel ;-)!

En omdat het bijna een nieuw jaar is, geef ik jullie graag nog mijn wens voor 2017 mee. Ik hoop dat de projectjes mogen blijven komen, dat ik kan blijven schrijven, en dat het beetje bij beetje blijft groeien … Wie weet, kan ik ooit wel volledig zelfstandig copywriter worden. Dat blijft nog steeds mijn grote droom. Hulp nodig bij het schrijven? I’m happy to help.

Anna Rune, Daisy girl

Breekbaar en fragiel. Sterk en krachtig tegelijk. Dit weekend leerde ik kennismaken met Anna Rune. Sommigen onder jullie hebben misschien al van haar gehoord. Ze was namelijk de winnares van het programma De beste singer-songwriter van Nederland. En niet zonder reden zo bleek. Haar liedjes wurmden zich in mijn oren. Haar stem liet mij niet helemaal onberoerd. Haar teksten bleven aan mijn ribben plakken. Yes, ik ben fan!

Tijdens de vele ritjes van Gent naar Brugge, en van Brugge naar Gent – of waar mijn autootje me ook mag brengen – heb ik een nieuwe reisgezellin bij. Bluetooth aan, Spotify op, en Anna Rune klinkt gezellig door de boxen. Een beetje Tori Amos. Een vleugje Regina Spector. Met haar prachtige pianospel en haar feeërieke stem zal ze voortaan de soundtrack verzorgen van de aan mij voorbij glijdende landschappen. Ik hou nu eenmaal van singer-songwriters met alleen maar een stem en een gitaar. Of een piano, in dit geval. Mijn ziel wordt dan een beetje weker. Mijn ogen ietsje vochtiger. Muziek kan wat doen met een mens. Dit bloemenmeisje zeker. En dat vind ik fantastisch.

Het liedje dat recht naar mijn hart en hoofd ging, was Daisy. Hier te beluisteren. Hopelijk raakt het bij jullie ook één of meerdere snaren. Moge 2016 nog veel nieuwe ontdekkingen met zich meebrengen. Het is alvast prachtig begonnen.

Welke band/zanger/zangeres hebben jullie onlangs ontdekt? Laat maar horen!

 

Museum Sunday: Pop Art in Belgium

Weekends zijn er om uit te breken en leuke dingen te doen. Du-uuh! Zeker op zondag. Ontsnappen aan de dagelijkse sleur, tijd om te doen wat we graag doen. Vorige zondag was ten huize Roegis-Desloovere, Museum Sunday. Mieserig weer, ideaal museumweer. Met onze M&M’s op zak (kleurrijk overschotje van de avond ervoor, knabbelvoer bij de nieuwe Tarrantino), vertrokken we richting Brussel. Op naar nieuwe avonturen!

Zondag is ook het uitgelezen moment om nieuwe dingen te ontdekken. Bij te leren. Versteld te staan. Wist je dat er zoiets bestond als Belgische popart bijvoorbeeld? Wij geloofden onze oren niet. Andy Warhol’s Marilyn Monroe? Geen introductie nodig. Lichtenstein. Klinkt bekend in de oren. Maar dat er ook Belgische Pop Art bestond. Nee, daar hadden wij nog nooit van gehoord.

Met een grote nieuwsgierigheid gingen we op zoek naar de expo Pop Art in Belgium in het ING Art Center. Nadat we vijf keer de Mont des Arts op- en afgelopen hadden, stonden we er even versuft bij. Ik snelde naar een portier in dienst en vroeg hem of hij ons misschien de weg kon wijzen. Hij wist echter enkel iets te zeggen over een tentoonstelling met ‘des pigeons’ (‘duiven’). Neen, dat was nu ook weer niet wat we zochten. Het mocht voor ons ietsje gekleurder en gedurfder zijn. Maar bon, les goûts et les couleurs ne se discutent pas. Dankzij smartphone en gps kwamen we uiteindelijk op onze bestemming terecht.

Eens alle formaliteiten achter de rug (ticket: check, jas in de vestiaire: freedom!), kwamen we terecht in een kleurrijke en bonte expositieruimte. Aan de hand van een vijftal thema’s werden we ondergedompeld in de prachtige, maar vooral herkenbare wereld van de popart. Deze beweging had als voornaamste doel om de consumptiemaatschappij te bekritiseren. Dit komt duidelijk naar voren in deze tentoonstelling waar zaken uit het dagelijkse leven afgebeeld worden, zoals Jeux de Lampes van Degobert en het iets minder aantrekkelijke Meats van Claes Oldenburg (Benieuwd? Google maar!). Daarnaast was de popart ook een uiting van de emancipatie, en toonde ze een kritische visie op sociale, politieke en economische wantoestanden. Sommige werken doen je zelfs naar adem happen. De tentoonstelling doet dan ook wat van een tentoonstelling verwacht wordt: ze ontroert, ze doet lachen en ze doet even stilstaan. Wandel met bezoekersgids in de hand langs alle werken, en ontdek het verhaal achter ieder kunstwerk. Ik verzeker je dat het een boeiende trip wordt.

Nog vlug even poseren voor een pop selfie in de cabine. Ik heb het altijd moeilijk trouwens om de lokroep van zo’n kabientje te weerstaan. Cheeeese, en wegwezen maar.

Eenmaal buiten, beginnen onze magen te protesteren. Toegegeven, M&M’s als middagmaal was misschien niet het beste idee van de dag. We passeren nog snel een eenzame wafelbakker, en bestellen ons een echte Brusselse wafel (of was het toch een Luikse?). Met warme wafel in de hand, dalen we de koude Kunstberg af … A Sunday well spent, brings a week of content, zegt menig Engelsman weleens. Laat de rest van de week dan maar komen.

Benieuwd naar dit onbekende stukje Belgische kunstgeschiedenis? Rep je als de bliksem naar het ING Art Center. De expo duurt nog tot 14 februari.

1 + 1 = 3

Creatieve content. Daar gaat een copywriter voor. Een heerlijke uitdaging. Soms een pijnlijk gevecht. Maar eentje die we graag aangaan. Eén plus één is geen twee, maar drie. Of elf. ‘t Is allemaal maar hoe je het bekijkt …

Zelfs al gaat het niet om een volledige communicatiecampagne, ook copy mag je altijd vanuit een andere invalshoek benaderen. In de vorige lessen bespraken we enkele creatieve denkprocessen: brainstorming, mindmapping, problem reversal, de superheld, … Uiteindelijk komt het telkens hier op neer: ga eerst zo vèr mogelijk van je onderwerp vandaan (divergeren), kom er in de volgende stap weer dichter naartoe (convergeren), om als laatste de overgebleven keuzes te evalueren en zo tot een creatief concept te komen.

Tijdens de les kregen we de opdracht om een sensibiliseringscampagne te bedenken voor een ngo waarmee we honger uit de wereld proberen te helpen. De ngo vertelde ons tijdens de briefing dat de Belgische bevolking er zich nog steeds niet genoeg van bewust is dat er nog altijd heel wat mensen honger lijden. Hoe kunnen we als copywriter daarrond communiceren? In de eerste fase kwamen heel wat uiteenlopende ideeën op het bord terecht: weggeeffrigo, zelfvoorziening, geen plastic zakjes meer maar bokalen, een scheve komkommer is ook een komkommer, een mega challenge organiseren, Nationale Restjesdag, … Daarna moesten we associaties proberen te maken tussen de verschillende termen. Dit alles moest resulteren in een stukje short copy voor de ngo. Ik koos voor de idee van de mega challenge, gecombineerd met de Nationale Restjesdag. Lees hier het resultaat.

 

CHALLENGE N° 1: creatief met restjes

Snuister eens in je koelkast, en je komt ze ongetwijfeld tegen. Restjes. Inschattingsfoutjes. Te veel gekocht. Te veel gekookt. Te weinig gegeten. Wat nu gedaan? Stop! Gooi ze eens niet in de vuilbak. Verzamel alle restjes. Plaats ze naast elkaar, en bewonder je collectie. Wedden dat er met dit alles iets lekkers te maken valt? Haal potten en pannen uit. Dek de tafel. Roep vrienden en familie samen. Smullen maar. Want restjes zijn de bestjes. Daag nu aan tafel één iemand uit die de volgende Restjesdag organiseert. Zo wordt verspilling voltooid verleden.

‘t Is gebeurd.

‘t Is gebeurd, zou Erik Van Looy zeggen. Maar ‘t is ook wel effectief gebeurd. Eindelijk heb ik de daad bij het woord gevoegd: ik heb mij ingeschreven voor een cursus Copywriting. Dankzij de schopjes onder mijn kont van boyfriend en vriendinnen, kan ik zeggen: ik neem mijn toekomst in handen. Een hoeraatje is hier wel op zijn plaats. HOERA!!!

Eerst had ik mij ingeschreven bij het Centrum voor Avondonderwijs in Gent. Die bleken te weinig inschrijvingen te hebben waardoor de cursus – twee dagen voor aanvang – geannuleerd werd. Mijn droom viel aan diggelen. Mijn toekomst was om zeep. Iets waar ik al zo lang naar uitkeek, ging plots toch niet door. Dankzij wat zoekwerk via de magische wereld van Google, kwam ik al snel uit bij Syntra West. De rest is gekend: Lieselot start met een tweejarige cursus Copywriting, en streeft haar dromen na.

Ondertussen heb ik al twee lessen achter de rug. Redelijk theoretisch, maar sowieso wel interessant. Ik ben alvast heel benieuwd naar het boeiende vervolg.

Misschien loop ik al wat te snel vooruit op de feiten, maar ik zie mijn toekomst al volledig voor me:  ik word freelance copywriter. Ik begon na te denken over een naam, en ik schakelde mijn zus in voor een logo. De geboorte van LSLT werd een feit. LSLT staat voor: Lovely Solutions for your Linguistic Troubles. Of voor Lieselot. Zo u wil.

Een naam: check. Een logo: yes. Kennis en kunde: toch al wat. Klanten? Ai, oei, whoeps.

Dus, als u graag een nieuwsbrief wilt versturen, maar u weet niet hoe daaraan te beginnen? Geef mij een gil. Hebt u een folder geschreven, maar u bent niet zeker of deze wel foutloos is? Trek aan mijn mouw. Wilt u graag uw social media up to date houden, maar de tijd ontbreekt? Stuur mij een WhatsApp. Kent u iemand die wel wat hulp zou kunnen gebruiken? Vermeld (subtiel) eens mijn naam. Ik help u graag verder met al uw grote en kleine taalproblemen.

Dan onthul ik nu graag officieel mijn logo:  TADAAAA! Bedacht en gecreëerd door my little sister. Niet mis, toch?

Ik sta heel graag ter uwer beschikking, vanaf nu! Ondertussen schaaf ik naarstig verder aan mijn copywriting-skills. Via deze blog hou ik jullie graag op de hoogte van mijn vorderingen. 

In the meanwhile, spread the LSLT-love!

Rainy weather = coffee weather

Coffee makes my heart go faster! So get out (perfect weertje hiervoor!), and grab one.

Vier je leven!

En hier kunnen we maar best niet te lang mee wachten! Morgen is het Wapenstilstand en mogen we een snipperdagje nemen. Altijd fijn als een feestdag midden in de week valt. Ideaal moment om het leven te vieren, te genieten van de aanwezigheid van je vrienden en gewoon gelukkig te zijn. Probeer het eens, en je zal voelen dat het je meer dan deugd zal doen.